"Van burn-out naar 
huppakee-mentaliteit"

Als je bij Jumbo in Gemert binnenkomt is Mandy van der Kampen een van de eerste blije gezichten die je ziet. Dat ze vijf jaar geleden noodgedwongen thuis zat met een burn-out, is nauwelijks nog aan haar af te lezen: ‘Door begeleiding van Senzer weet ik nu wat mijn valkuilen zijn en waarom ik überhaupt zwaar overspannen raakte.’

Zolang als ze al zich kan herinneren wilde Mandy zichzelf bewijzen. Na het basisonderwijs en speciaal onderwijs lukt het haar met horten en stoten om het kappersdiploma te halen. Op jonge leeftijd begon ze in een kapsalon. ‘Het kappersvak is mooi, maar ontzettend zwaar. Je moet altijd ‘aan’ staan en ik heb nog steeds rugklachten’, legt Mandy uit. ‘Klanten kwamen zonder afspraak binnen. Als ik dan zag dat zich een rij vormde, dan verkrampte ik helemaal.’ Ze beet door. ‘Maar opstaan werd elke dag ingewikkelder. Ik sliep amper, at bijna niks meer en gaf vaak over.’

Koploper bij Senzer  

Alle seinen op rood dus, Mandy had een burn-out. ‘Ik kon helemaal niks meer en kreeg een tijdje een uitkering via het UWV.’ Na een periode van herstellen en gesprekken met een psycholoog, ging Mandy in eerste instantie als zelfstandige aan de slag als kapster bij de GGZe. ‘Maar ook dat bleek veel te zwaar’, vertelt ze. Daarna solliciteert ze zich een slag in de rondte, maar wordt nergens uitgenodigd. ‘Toen ben ik hulp gaan zoeken. Via MEE kwam ik in aanraking met het koplopers-traject van Senzer.’

Daarin staat vooral persoonlijke ontwikkeling centraal. Mandy kwam zichzelf echt tegen. ‘Ik wil al van jongs af aan alles in één keer goed doen en nu deed ik heel lang over zo’n lijst.’ Dat niet alles meteen ‘lukte’, was voor Mandy daarom moeilijk te verkroppen. ‘Ik kreeg een spiegel voorgehouden en daardoor kwam ik erachter waaróm ik een burn-out had gekregen.’

Briefjes en gesprekken  

Mandy voelde dat ze klaar was voor een nieuwe stap. Senzer stelde haar dan ook voor aan Jumbo-filiaalmanager Ted van Gestel. Hij had al eerder mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans gegeven. ‘Jumbo vindt inclusiviteit heel belangrijk. We willen bijdragen aan de maatschappij’, legt Ted uit. 

In het begin vond hij het niet altijd even gemakkelijk. ‘Mandy kon behoorlijk emotioneel worden, dan kwam ze in paniek binnenlopen. Ik wist ook niet altijd hoe ik moest reageren. Maar we zijn altijd in gesprek gebleven.’ Door haar gedachtes op te schrijven, lukte het haar te verwoorden waar ze tegenaan liep. Bovendien kreeg Mandy hulp van een jobcoach. ‘Dat was wel fijn, want ik durfde de eerste weken nog niet alles te bespreken’, vertelt Mandy.’ Dat die jobcoach steeds minder nodig is, vind Ted ‘eigenlijk nog de mooiste ontwikkeling!’.

Prikkels

Door op meerdere afdelingen te snuffelen, heeft Mandy ontdekt wat het best bij haar past. ‘Ik begon bij de broodafdeling maar daar bleken echt te veel prikkels: de ovens, vragen van klanten etc.’ Nu verdient ze haar brood als vakkenvuller bij de voorverpakte versproducten. Een baan die haar energie geeft. ‘Nu gaat het super, ik heb mijn draai gevonden. Ik weet wanneer het druk is en wanneer niet. Ik kan ook alles vinden en bijvullen. Het is echt mijn domein.’

Sterker nog: Mandy gaat nu fluitend naar haar werk: ‘Vragen beantwoorden, klanten helpen en begroeten: ik haal er echt plezier uit. Zeker nu ik precies weet wat vaste klanten kopen. Ik voel me echt weer op mijn plek dankzij Ted, mijn jobcoach en de leuke collega’s.’

Hoppakee!

Zou Mandy meer mensen dit traject aanraden? ‘Zeker! Je hebt hier je leven lang profijt van’, stelt Mandy vastberaden. ‘Ik ken mezelf nu veel beter, weet wat mijn valkuilen zijn en heb handvatten gekregen om met bepaalde dingen om te gaan.’

Ted is even enthousiast over deze begeleiding: ‘In onze huidige maatschappij draait het toch vaak om prestatie, haast en druk. Door de juiste begeleiding heeft Jumbo er een fantastische collega bij die ervoor gaat. Al die duizenden producten weet ze inmiddels te vinden, ze kan goed promoten en tegen klanten is ze ontzettend vriendelijk. Die groei is geweldig. Hier zit een dame met een mentaliteit van: huppakee! Ook als ze dingen nog een beetje spannend vindt.’

Voor dit interview heeft Mandy van tevoren ook wat geschreven op een briefje. Ze vond het wel spannend, maar had geen zenuwen of buikpijn. ‘Dat was een jaar geleden wel anders geweest!’, zegt ze. Mandy haalt het papiertje uit haar zak en begint te lezen: ‘Beperkt of niet, iedereen verdient een kans. Geloof in jezelf, dan kom je heel ver’. En dat vertrouwen wat ik kwijt was, dat heb ik teruggekregen.’

Koploperstraject

Niemand kiest ervoor om psychische klachten te krijgen. Het overkomt je. Maar hoe ga je met die klachten om en hoe vind je een werkkring die rekening houdt met je beperkingen? Senzer helpt. Het Koplopertraject psychisch kwetsbaren geeft extra ondersteuning in je zoektocht naar werk en je krijgt ondersteuning om met plezier aan het werk te blijven.

Wil jij ook de stap zetten van kopzorgen naar koploper?
Jouw contactpersoon bij Senzer kan je hierbij helpen.

Wil je meer weten over 'psychisch kwetsbare mensen & werk' en het Koploperstraject? Bekijk het hier.