Nooit gedacht
in het onderwijs als conciërge

Jeffrey van Lieshout werkt in het onderwijs. Niet als leerkracht maar als conciërge. Op basisschool De Kersentuin in Mierlo zorgt hij dat het gebouw er tiptop bij ligt, doet hij boodschappen en bedient hij de kopieermachine. Hij is blij en kijkt weer vooruit. Dat is wel eens anders geweest. “Ik was verslaafd aan alcohol en drugs. Ja, ik zat diep in de shit.”

In een notendop

Jeffrey (29 jaar) heeft de praktijkschool in Helmond gedaan. Via de Wet sociale werkvoorziening (WSW) is hij bij de groepsdetachering van Senzer beland. “Op mijn veertiende ben ik gaan gebruiken. Ik was
alleen op de wereld met mijn verslaving. Niemand wist ervan. Ik was met van alles bezig behalve met mijn werk. En dan gaat het van kwaad tot erger. In twaalf jaar heb ik heel veel plaatsingen vanuit Senzer gehad. Onder andere door mijn houding liep dat vaak fout. Als ik zo terugkijk was ik onhandelbaar, onuitstaanbaar en onmogelijk. Ik was vooral mezelf niet meer. Wat ik hier nog deed in dit leven? Ik werd teruggetrokken toen ik voor een auto wilde springen. Het was de begeleidster van mijn woongroep. Zij heeft mijn leven gered. De verslaving gierde door mijn lichaam. Drie jaar geleden ben ik met spoed opgenomen in een afkickkliniek. Het begin van de ommekeer.”

Werken aan herstel

“Met afkicken ben je fulltime bezig. Het doet pijn en het is heftig. Ik volgde het twaalfstappenprogramma waarin ik lotgenoten trof. In de cursus “Herstellen doe je zelf” leerde ik dankbaar te zijn en emoties te tonen. “Werken met eigen ervaring” is weer een andere cursus. Hier heb ik geleerd voorlichting te geven over alcohol en drugs. Mijn eerste publiek? De werkleiders van Senzer. Het was doodstil in de zaal. Tegen wil en dank ben ik ervaringsdeskundige. Sindsdien geef ik voorlichting aan woongroepen, scholen en instanties. Van het spul ben ik af. Met vallen en opstaan ben ik stapje voor stapje weer begonnen met werken.”

Rots in de branding

“Ondanks alle ellende heb ik altijd contact gehouden met werkleider Paul Litjens. Hij stond achter mij en had altijd een luisterend oor. En Senzer? Ik ben nog steeds in dienst ondanks mijn wangedrag. Toen er een deelontslag in de lucht hing, heeft Marina Quadvlieg van personeelszaken mij aan boord weten te houden.”

Tweede kans

“En daar stond ik dan, afgekickt en wel. En weer stond daar Senzer, nu met plannen voor de toekomst. Of ik wist wat ik wilde? Begeleid werken in de dienstverlenende sector leek me wel iets. Het liefst individueel gedetacheerd in een rustige omgeving waar ik gehoord word. Niet de hectiek van de productie. Peter Sanders, participatiecoach, tipte me voor de baan van conciërge. Tijdens de sollicitatie
werd maar één vraag gesteld: wat is je grootste struikelblok? Mijn antwoord: afgewezen worden door mijn verleden. Iedereen verdient een tweede kans, hoorde ik toen tot mijn opluchting.”

Schoolvoorbeeld

Sinds augustus ben ik individueel gedetacheerd bij basisschool De Kersentuin. Met mijn jobcoach Roel van Overbruggen heb ik regelmatig contact. Het gaat goed. Ik geniet ook van kleine dingen zoals een
wandeling, koffie drinken met mijn vader, een praatje maken met mijn zus. Ik geef nog steeds voorlichting over alcohol en drugs. Ik mag anderen waarschuwen voor de gevaren. Voor je het weet ben je alles kwijt.”